i like my village with a little drop of poison...

Πάσχα στο χωριό. Βάφουμε κόκκινα τα αυγά, για να τα παρομοιάσουμε με το αίμα του Θεανθρώπου. Τώρα, αν κάποιοι τα βάφουν πράσινα ή με σχεδιάκια, αυτό είναι μια εναλλακτική έκφραση της πίστης... Την Μεγάλη Παρασκευή πάντα έχει συννεφιά, αλλά φέτος δεν είχε και, αν βρείτε κανά φιδάκι στα σκαλιά της εκκλησίας δεν θα ’ναι από το ξύπνημα της άνοιξης, αλλά “απεσταλμένος του σατανά” ! Τη μέρα αυτή, τα κορίτσια του χωριού μαζεύουν λουλούδια του αγρού για να στολίσουν τον επιτάφιο, συνήθως και μαργαριτούλες για να φτιάξουν στεφάνια. Παίρνουν την κλωστή, κόβουν τα κεφαλάκια από τις μαργαρίτες και τις περνούν στην κλωστή. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι γυναίκες στολίζουν με ευλάβεια τον επιτάφιο, έρχονται πιο κοντά στο μυστήριο της ταφής του Θεανθρώπου. Η καμπάνα χτυπάει πένθιμα, καλεί τους πιστούς στην εκκλησία. Έπειτα κάνουμε το γύρο του χωριού, τα νέα παιδιά κουβαλούν στα χέρια τον επιτάφιο, μπροστά ο παπάς με την άγια εικόνα, οι ψάλτες και οι υπόλοιποι από το χωριό.

Το μεγάλο Σάββατο αρχίζουν οι προετοιμασίες στις αυλές του χωριού. Κάποιοι μαγειρεύουν συκωτάκια, κάποιοι ετοιμάζουν τα καλά τους ρούχα για το βράδυ στην εκκλησία, και με τις άσπρες τους λαμπάδες οδεύουν προς την εκκλησία. Αυτό το βράδυ θα λάβουμε το Άγιο Φως. Τα φώτα θα σβήσουν ξαφνικά στην εκκλησία και μετά ολοι μαζί θα ψάλλουμε το «Δεύτε Λάβετε Φώς» ή αλλιώς τη θεία φώτιση στις ψυχές και στις ζωές μας. Το τραπέζι της Ανάστασης περιλαμβάνει τα κόκκινα αυγά, τα οποία θα τσουγκριστούν μέχρι θανάτου, το αρνάκι, το κρασί και το ψωμί. Το κοκορέτσι γυρίζει στη σούβλα, πιο δίπλα το αρνί και οι γάτες του χωριού περιπλανιούνται στις αυλές περιμένοντας φαγητό.

Τα βράδια του Πάσχα στο χωριό, δεν κάνουμε άλλο από το να μαζευόμαστε στο καφεν

είο όπου τα τσίπουρα και οι μεζέδες πάνε και έρχονται μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Κάποιες ιερές γιαγιάδες μένουν πιστές στην πρωινή λειτουργία, ενώ οι περισ

σότεροι κοιμούνται.

Τη ν ε πόμενη μέρα, κάνουμε βόλτες στα δρομάκια του χωριού που οδηγούν στα πυκνά πουρ νάρια, από και πρός το μικρό άσπρο εκ

κλησάκι στη διασταύρωση τον δρόμων. Η άνοιξη είναι παντού...